Mn blog is iets later dan gepland!

Maar een verhaaltje alleen over de safari leek me niet heel interessant om te lezen, dus ik wilde deze week nog wat meer mee maken op het project waar ik over kon vertellen. Veel plezier met lezen!

Safari :

Afgelopen vrijdag t/m zondag zijn we op safari geweest! Echt heel erg tof. We begonnen vrijdag bij neushoorns en we hadden het geluk dat er 4 op een open plek lagen. ’s Avonds sliepen we in een banda in het natuurpark Murchison Falls. Het was een soort camping en normaal op de camping heb je niet veel last van beesten. Hier was het net even anders; toen het donker werd liepen over everzwijnen en er was een kans dat er nijlpaarden kwamen! Gelukkig bleven de nijlpaarden weg. Zaterdag hadden we om 7u ’s ochtends een safari door de savanne. We zagen o.a. giraffen, nijlpaarden, olifanten, antilopen, hyena’s, jakhalzen, kleine aapjes, buffalo’s en allerlei soorten tropische vogels. Ik keek mn ogen uit. In de middag hebben we een boottocht en wandeling gemaakt naar de top van de waterval waar de Nijl doorheen komt. Ook dat was heel indrukwekkend! Zaterdag op zondag nacht sliepen we heel primitief in een banda waarvan de matrassen vochtig waren van de dauw en overal insecten om je heen slopen. Die nacht dus minder goed geslapen. Zondag gingen we om 7u ’s ochtends op chimpansee trekking door het tropische regenwoud. Wat was het regenwoud prachtig om doorheen te lopen! We gingen telkens off road, waardoor je echt midden in de jungle liep. Na 3 uur lopen zagen we 2 chimpansees hoog in de boom. Best gek om ze in het echt te zien. Naast de chimpansees zagen we nog meer apen en heel erg veel brutale bavianen. (;

Project :

Afgelopen donderdag was de laatste dag van de vrijwilliger die op hetzelfde project zat als ik. Vanaf maandag zit ik er dus alleen. Dat is wel even wennen! Maar eigenlijk ook heel leuk omdat je daardoor de mensen op het project veel meer spreekt. De fysiotherapeut was er maandag niet, maar sinds dinsdag is ze heel actief bezig en betrekt ze mij ook meer bij wat ze doet. Super fijn! Toch blijf ik het grappig en verbazingwekkend vinden hoe sommige dingen hier gaan.

Paar voorbeeldjes:

• Één van de gehandicapte meisjes kreeg donderdag ochtend een epileptische aanval. Ik had dit nog nooit eerder gezien, dus als je dat bij een heel klein meisje ziet vond ik best aangrijpend. We haalden er een huismoeder bij, maar die gaf geen kik en ging verder met waar ze mee bezig was. Later vroeg ik aan de fysio of het meisje vaker aanvallen had. De fysio wist hier niks van en wist niet eens wat een epileptische aanval was en dat dat heel veel voorkomt bij mensen met beperkingen vanuit de hersenen. Toen moest ik het haar uitleggen. Leek even omgekeerde wereld.
• Een broeder kwam heel verlegen naar me toe en begon heel snel en zenuwachtig Engels tegen me te praten. Ik verstond er niks van. Na een tijd doorvragen wilde hij graag 20.000 UGX (€5 omgerekend) hebben voor een persoonlijk ding. Hij wilde niet zeggen waarvoor. In NL zou iemand dat nooit durven te vragen..
• De fysio heeft er hier een hele leuke extra taak bij. Ze is blijkbaar de enige die de moeite neemt om juice van passie vruchten te maken voor de kinderen. Vandaag en gisteren hebben we 1,5 uur in de keuken gestaan om juice te maken, haha. En dat terwijl ze flink betaald wordt om fysio te geven.
• Maandag was er een hele groep zusters i.p.v. broeders. Heel gezellig voor een keertje! Ze hebben op het project altijd hard muziek aan en in de middag gingen alle zusters heftig staan dansen op de hiphop muziek. En dat terwijl ze gekleed zijn als nonnen. Super grappig om te zien.
• Als ik van het project terug ga naar huis moet ik eerst 300 meter lopen door de sloppenwijk om achterop een boda te stappen. Afgelopen dinsdag kwam er een dronken man naast me lopen en vroeg waar ik naartoe ging. Meer dan ‘I’m going home’ heb ik niet gezegd natuurlijk. Ook probeerde ik verbaal om van hem af te komen, maar dat lukte niet. Toen ik een bekende boda driver vond stapte ik snel achterop en hoefde ik niet meer mn adres te vertellen, want die wist hij al. Ineens voel ik wat achter me en ging de dronken man ook gezellig achterop de boda zitten, haha. Gelukkig kon ik hem er snel af duwen en ging de driver meteen rijden.
• Een best heel triest ding op het project is dat er te weinig geld is voor luiers. Als het geld op is zijn er gewoon geen luiers meer voor de kinderen. Ze proberen dan 1 tot 2 keer per dag de broeken te verschonen. Heel zielig voor de kindjes, want de hele dag in een natte broek zitten gaat behoorlijk irriteren. Stiekem ook best zielig voor ons, want het stinkt enorm die dagen..

Boda drivers :

Een ritje op de boda blijft een avontuur. De eerste week wisten ze me altijd goed af te zetten op het project, maar de afgelopen week liep het wat anders. ’s Ochtends spreek ik een boda aan voor het huis en vertel ik waar ik heen moet. Ze zeggen altijd dat ze het weten, maar vaak klopt hier niks van. Afgelopen maandag nam er eentje al een hele gekke route. Ik dacht: hij zal vast een binnendoor weg weten. Toen we al 15 minuten rond reden door de sloppenwijk was ik er goed klaar mee. Normaal doe ik er maar 7 minuten over naar het project. Ik vroeg of hij de weg wel echt wist en hij gaf toe van niet.. Toen moest ik hem vertellen waar hij heen moest, maar ik had geen flauw idee waar we waren. Nadat ik boos werd op hem zijn we terug gereden en herkende ik eindelijk een groot gebouw waar mn project naast staat. We hebben er 30 minuten over gedaan en ik was flink chagrijnig op hem. De volgende dag precies hetzelfde liedje, maar toen wist ik de weg in de sloppenwijk dankzij de vorige dag. Ik dacht: jij zei dat je de weg wist, dus nu rijd je maar lekker waar je denkt dat je naartoe moet. Weer reden we 15 minuten rondjes door de sloppenwijk totdat hij uiteindelijk de weg aan me vroeg. Ik wees hem de weg naar mn project en ik had dus een gratis sight seeing Kampala, haha. Toen ik hem er mee confronteerde dat hij gelogen had over dat hij de weg wist kwam er geen zinnig antwoord meer uit hem. Ik kreeg dus geen reactie waarom hij de verkeerde kant op reed en hij was veel benzine kwijt voor niks.. Nu maak ik er een soort spelletje van op de boda, als hij verkeerd rijd laat ik hem maar. Leuk rondje door Kampala voor mij en ondertussen weet ik de weg altijd terug te vinden. Vanochtend heb ik me slap gelachen om een boda driver. Alle boda’s en taxi’s hebben bijna geen benzine meer. Vanochtend was het moment daar dat halverwege de heuvel omhoog de boda er mee stopte. ‘fuel, fuel’ vertelde de driver me. Ik moest afstappen en hij zou het wel even fixen. Vervolgens tilde hij de boda op, schudde hem van kont naar kop een paar keer heen en weer en ik mocht weer gaan zitten. Ik kon mn lachen niet inhouden, haha! Vervolgens hoefde we nog naar een klein stukje omhoog en konden we toen gelukkig heuvel afwaarts naar een tankstation. Daar gooien ze er trouwens elke keer ook maar een paar liter in. Men leeft hier volledig met de dag of zelfs met het uur. Morgen t/m zondag gaan we met 8 meiden uit het huis naar lake Bunyonyi. Een soort bali in Uganda. Super veel zin in!

Liefs,