Afgelopen vrijdag m’n 2e echte dag op het project. ’s Ochtends het standaard riedeltje gedaan van eten geven, tanden poetsen en het rekken en strekken van de armen en benen van de kinderen. In de middag was ik fysio aan het geven aan een meisje die altijd op haar stoel zit in kleermakerszit. Na een tijdje doorbewegen merkte ik dat ze aardig soepel en sterk is. Daarom wilde ik proberen om haar te gaan laten staan. Na 15 minuutjes oefenen kon ze lopen met maar 1 handje vast en een big smile. Wat bijzonder om te zien dat door een klein beetje aandacht er zo veel meer uit dat meisje gehaald kan worden dan je eerst denkt en dat je haar helemaal op ziet bloeien. Tegelijk vond ik het ook heel heftig, omdat ze de hele dag op een stoel zou zitten als ik er niet was. De fysiotherapeute had ik ’s ochtends wel binnen zien komen, maar ik had haar de hele dag nog niet gezien. Toen ik haar in de middag ging zoeken lag de te slapen op een bed. Wat een cultuur.. ’s Avonds hebben we pannenkoeken gegeten met de hele groep van Doingoood en daarna weerwolven gespeeld.

Helaas kwam de volgende ochtend alle pannenkoeken er weer uit en was ik hartstikke misselijk. Die zaterdag zouden we Kampala gaan verkennen, dus ben ik toch maar mee geweest. De ritjes op de boda die dag waren niet fijn, want ik werd daar alleen maar misselijker van. Verder ging het gelukkig weer goed!

We begonnen bij de Bahai tempel die midden op een heuvel stond. Helaas waren ze hem aan het renoveren toen wij kwamen. Het was wel leuk om te zien dat de steigers nog van hout gemaakt waren en dat ze hun werk allemaal neerlegde toen wij kwamen. Blanken zijn toch echt wel interessanter. (; Na de Bahai tempel zijn we naar de Kadafi moskee geweest. Hier werden we allemaal aangekleed met een lange rok en hoofddoek en we moesten onze schoenen uit doen. Er ging een gids mee naar binnen die van alles uitlegde. Daarna gingen we in de toren van de moskee, waar je een heel erg mooi uitzicht had over de stad. Het waren de kleine 300 treden naar boven zeker waard! (Zie foto’s)

Eind van de middag zijn we nog naar het paleis geweest waar de koning niet woont, maar soms bezoek ontvangt. Het paleis was niet heel erg bijzonder, maar achter het paleis zit een ruimte met meerdere kamers waar in de 20e eeuw 25.000 mensen zijn geëxecuteerd. Dit was wel bijzonder om te zien!

Zondag ochtend zijn we eerst naar de Watoto church geweest. Hier was een dienst gaande wat erg leek op een evangelische dienst in NL. In. De middag zijn we naar een zwembad geweest met een prachtig uitzicht over Uganda, super mooi! Helaas was het weer niet zo lekker en begon het eind van de middag te regenen. Als je denkt dat het in NL hard regent ben je zeker nog nooit in Afrika geweest. Mega buien en het water stroomt van de straten af. Door alle regen was er in onze wijk ook een probleem met de waterleiding. T/m maandag hebben we geen stromend water gehad. Wat betekent dat we niet de wc konden doortrekken, konden douchen, konden afwassen etc. Op en top Afrika!

Maandag t/m vandaag ben ik gewoon weer naar het project geweest. Wat me het meest bij blijft is het gedrag van de fysiotherapeute. Sinds ik er ben doet zij niks meer en is ze nauwelijks aanwezig, omdat ik best zelfstandig te werk ga. Ik vind het lastig om dat te zien, omdat ze als ik weg ben wel weer gewoon haar werk moet gaan doen. Ik voel me bijna schuldig, omdat de kinderen nu geen aandacht van haar krijgen nu ik er ben. Ik heb hier met de coördinator over gepraat en de komende dagen ga ik proberen haar meer te betrekken bij wat ik doe zodat zij mij hopelijk ook meer betrekt bij wat zij doet. De coördinator gaat hierover ook mee in gesprek met de broeders. De broeders en huismoeders zijn wel super lief voor mij maar ook voor de kinderen. Ik voel me heel welkom daar. Ik vind het ook heel mooi om met de kinderen bezig te zijn en ondanks dat ze niks kunnen, toch een lach op hun gezicht kan toveren. Daarnaast moeilijk om te bedenken dat je niks kan veranderen daar, want ik wil die kinderen zo graag een betere kwaliteit van leven geven. Ook ga je zo ontzettend waarderen hoe de zorg in NL is!

Dinsdag was ik jarig! Heel gek en bijzonder om dit te voeren in Uganda. Toevallig was de andere vrijwilliger op het project maandag jarig, dus hebben we samen de kinderen cake getrakteerd. De kinderen waren helemaal gelukkig met een klein stukje cake en zongen uit volle borst happy birthday voor ons. S avonds zijn we met een groep salsa wezen dansen in de stad. Er zijn daar Afrikanen die het je leren en die dus met je de salsa gaan dansen. Super tof maar ook super moeilijk! Kan ik toch zeggen dat ik met een Afrikaan heb gedanst, haha!

Vanmiddag hadden we weer heel veel regen. Het regende zo hard dat toen ik achterop de boda zat het water uit de plassen omhoog spatte tot onder mn oksels. Het stroomt als een rivier allemaal naar beneden van de heuvels af. Het hele verkeer ligt ook plat als het regent omdat de wegen er niet voor gemaakt zijn. Morgen nog een dagje naar het project en dan gaan we van vrijdag t/m zondag op safari. Super veel zin in!

Na de safari zal ik weer een blogje plaatsen. Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs,